"Khairy baik, tetapi Rafizi lebih baik" itu adalah pendapat daripada
pelbagai hadirin ketika diminta mengulas mengenai peperangan dinamik di
antara Ketua Pemuda Umno, Khairy Jamaluddin dan pengarah strategik PKR
Rafizi Ramli. Amat merugikan apabila rakyat Malaysia di rumah terlepas
di dalam program perbahasan yang meriah, merangsang dan menarik ini
kerana ia adalah wacana intelektual untuk semua.
Tiada maki hamun. Tiada panggilan gelaran-gelaran
atipikal yang biasa kedengaran di parlimen Dewan Rakyat. Perdebatan
meriah antara Khairy dan Rafizi, menjadi inspirasi kepada Malaysia agar
perdebatan seperti ini perlu direplikasikan di Malaysia.
Kedua-dua mereka adalah produk-produk Universiti Inggeris dan kesopanan yang mereka tunjukkan, dihadapan orang ramai yang bersemangat terhadap mereka, telah membuktikan kepada barisan lama di dalam Umno bahawa perdebatan awam adalah sihat dan tidak perlu ditakuti. Walaupun ia tidak sehingga taraf Mitt Romney dan Newt Gingrich, bagi Malaysia, ia adalah percubaan pertama yang sangat cemerlang.
Kedua-dua mereka menyampaikan hujah-hujah mereka pada sebuah majlis pertama tahun 2012 yang dianjurkan oleh United Kingdom dan Eire Majlis Pelajar Malaysia. Topik mereka adalah 'Dasar Awam: Wawasan 2020 - Malaysia bergerak ke arah yang betul?.
Ia bukanlah perbahasan yang Rafizi mahu. Cadangan beliau untuk membincangkan kontroversi Pusat Fidlot Kebangsaan (NFC). Permintaan pertama tidak rasmi kepada Khairy, melalui media pada 14 Nov, diikuti oleh jemputan rasmi seminggu kemudian. Semuanya tidak dilayan jadi acara di London ini adalah alternatif.
Pelajar telah mengorbankan hari Ahad mereka untuk mendengar penceramah lain seperti, Rafidah Aziz, Marina Mahathir, Pang Khee Teik, Yunis Raiss, Karim Raslan, Zainah Anwar, Dr Dzulkefly Ahmad dan Dr Carool Kersten.
Tanpa ragu-ragu bintang-tarikan mereka ialah pada segmen 'Khairy dan Rafizi'. Kehadiran adalah rendah pada waktu pagi tetapi oleh masa sesi mereka dewan persidangan menjadi penuh dan melimpah ke bilik bersebelahan.
Perwataan pendebat berbeza bagaikan langit dan bumi. Khairy yang tampil dengan gaya gung-ho kelihatan pintar dengan sut kemas bagaikan gaya seorang usahawan. Tinggi dan gelap, beliau sangat berbeza berbanding Rafizi yang mengambil sikap mesra dan bertolak ansur, dengan pakaian berwarna biru muda, warna Keadilan, seakan menghantar mesej bawah sedar yang halus.
Jika Khairy kelihatan seolah-olah seperti 'Aksi Figura', Rafizi (kanan) menyampaikan imej beliau seseorang yang teratur dan teliti, menunjukkan latar belakang mereka yang berbeza.
Jika Khairy kelihatan seperti dia akan menakluk orang ramai, Rafizi dalam pakaian kasual itu pintar, kelihatan lebih terjamin dan mudah didekati, memaparkan bukan sikap acuh tak acuh dan tidak berpura-pura.
Ramai yang biasa dengan ceramah Khairy sebelum ini berpendapat bahawa dia mungkin akan menjadi pemidato yang lebih baik dalam kedua-dua bahasa Melayu dan Inggeris, dan merasa ragu-ragu jika Rafizi dapat menandingi kemahiran berdebat pemimpin Pemuda Umno ini. Mereka terbukti salah.
Bercakap dari hati
Sepanjang perdebatan itu, Khairy gagal untuk mendapat apa-apa kelebihan berbanding Rafizi. Khairy kelihatan cuba terlalu keras. Dia mungkin menjangka isu kejatuhan Shahrizat Abdul Jalil akan disebut dan tidak langsung menyangka apabila Rafizi mengabaikan isu-isu seperti NFC itu.
Rafizi meraih kesan awal dengan mengakui peranan yang dimainkan oleh bekas PM Tun Dr Mahathir Mohamed, yang dia kreditkan dengan memberikan negara arah tuju. Rafizi ringkaskan keadaan ekonomi dan berkata bahawa jika Wawasan 2020 dapat dicapai, sasaran yang ditetapkan untuk kadar pertumbuhan ekonomi tahunan telah dikekalkan sejak tahun 1990, tetapi ini tidak mapan. Selain itu, sasaran ekonomi telah terkeluar.
Hujah Rafizi ditambah lagi dengan fakta-fakta yang mudah diperolehi daripada rakyat-rakyat yang hidup di jalanan. Beliau turut bercakap tentang jurang perbezaan kekayaan, dan 40 peratus daripada penduduk negara ini berpendapatan bulanan sebanyak RM1,500 atau kurang, kebanyakannya bumiputera .
Beliau membezakan ini dengan orang-orang kaya di atas masyarakat yang terdiri daripada sebahagian kecil masyarakat. Beliau mengaitkan fakta-fakta ini dengan kemarahan rakyat.
Khairy yang gagal menolak penilaian ekonomi Rafizi ini mula menghujani orang ramai dengan angka-angka dan akronim seperti ETP, FDI, Indeks Pembangunan Manusia dan krisis kewangan Asia.
Adakah ini disengajakan?. Adakah niatnya untuk mengelirukan atau dia sekadar tersilap?. Terdapat terlalu banyak untuk diserap dalam satu hujah. Ia adalah sukar untuk disahkan dan sukar untuk dikaitan dengan pergelutan purata rakyat Malaysia.
Sambil mengakui bahawa beliau bercakap dari hati, hujah-hujah Rafizi hadir dalam bentuk yang mudah dihadamkan manakala penggunaan statistik Khairy telah membutakan kami dengan sains dan menjadikan dia seolah-olah kaku seperti kayu yang hanya membaca mengikut skrip.
Pemimpin Pemuda Umno berulang kali mencabar Rafizi soal perpaduan dalam Pakatan Rakyat dan berjenaka: "Berapa kukuhkah perpaduan di dalam PR?"
Mengambil isu di Kedah, Khairy menyerang pendirian Menteri Besar yang menggunakan Akta Universiti dan dan Kolej Universiti (AUKU) terhadap pelajar dan tidak konsisten dalam janji Pakatan.
Walau bagaimanapun, terdapat banyak juga yang diakuinya. Khairy memuji beberapa langkah Buku Jingga, dan bersetuju dengan pembangkang di atas keperluan perisytiharan aset.
Khairy turut mengakui dakwaan Rafizi bahawa rakyat Malaysia sentiasa berjaya untuk kembali pada masa kesusahan hanya kerana daya tahan mereka. Perdebatan Rafizi: "... kita perlu yakin kepada masyarakat ...." Dan parti-parti politik mesti "terlibat dengan rakyat".
Khairy menegaskan bahawa telah ada suara reformasi dalam Umno. Beliau tidak bersetuju dengan "satu aliran" yang dilakukan oleh sekolah-sekolah kita, Perkasa dan Ibrahim Ali.
Rafizi menyampaikan kekuatan perpaduan Pakatan secara bertulis berdasarkan perlembagaan. Tidak seperti BN, yang hanya boleh mengurus senarai yang longgar bercampur dengan pencapaian yang dibina di atas 50 tahun pembangunan negara, dan bukannya perlembagaan.
Khairy mempertahankan kerajaan dan menampilkan pembaharuan Najib, pemansuhan ISA, pindaan yang dicadangkan kepada AUKU, masyarakat liberal di Malaysia dan hakikat bahawa parti itu komited untuk pilihanraya yang bebas dan adil.
Khairy memainkan kekuatan politik tetapi Rafizi mempunyai kelebihan berbanding Khairy. Sekurang-kurangnya dua kali semasa perdebatan, Rafizi memuji populariti Khairy, terutamanya di kalangan pelajar yang ramai di antara mereka ialah ahli-ahli Kelab Umno. Pada satu ketika dia menggelar Khairy "aset negara". Walau bagaimanapun, beliau menambah, populariti Khairy ini tidak dapat diterjemahkan dalam mempengaruhi Kabinet atau Perdana Menteri.
Rafizi berharap Khairy akan menjadi Menteri Dalam Negeri dan kemudian mengusik beliau mengenai kemungkinan menjadi Menteri Pelajaran untuk membantu menekan pelbagai pembaharuan yang beliau sebutkan. Pada satu ketika, beliau juga cuba untuk menarik pemimpin Pemuda Umno untuk mempertimbangkan untuk menyertai pembangkang, kerana persamaan dan pandangan yang dikongsi.
Seorang pemerhati politik berkata: "Rafizi menang bergaya dan hebat. Khairy telah dihapuskan ".
Seseorang pelajar berkata, "Rafizi 1, Khairy 0." ~malaysiakini
Kedua-dua mereka adalah produk-produk Universiti Inggeris dan kesopanan yang mereka tunjukkan, dihadapan orang ramai yang bersemangat terhadap mereka, telah membuktikan kepada barisan lama di dalam Umno bahawa perdebatan awam adalah sihat dan tidak perlu ditakuti. Walaupun ia tidak sehingga taraf Mitt Romney dan Newt Gingrich, bagi Malaysia, ia adalah percubaan pertama yang sangat cemerlang.
Kedua-dua mereka menyampaikan hujah-hujah mereka pada sebuah majlis pertama tahun 2012 yang dianjurkan oleh United Kingdom dan Eire Majlis Pelajar Malaysia. Topik mereka adalah 'Dasar Awam: Wawasan 2020 - Malaysia bergerak ke arah yang betul?.
Ia bukanlah perbahasan yang Rafizi mahu. Cadangan beliau untuk membincangkan kontroversi Pusat Fidlot Kebangsaan (NFC). Permintaan pertama tidak rasmi kepada Khairy, melalui media pada 14 Nov, diikuti oleh jemputan rasmi seminggu kemudian. Semuanya tidak dilayan jadi acara di London ini adalah alternatif.
Pelajar telah mengorbankan hari Ahad mereka untuk mendengar penceramah lain seperti, Rafidah Aziz, Marina Mahathir, Pang Khee Teik, Yunis Raiss, Karim Raslan, Zainah Anwar, Dr Dzulkefly Ahmad dan Dr Carool Kersten.
Tanpa ragu-ragu bintang-tarikan mereka ialah pada segmen 'Khairy dan Rafizi'. Kehadiran adalah rendah pada waktu pagi tetapi oleh masa sesi mereka dewan persidangan menjadi penuh dan melimpah ke bilik bersebelahan.
Perwataan pendebat berbeza bagaikan langit dan bumi. Khairy yang tampil dengan gaya gung-ho kelihatan pintar dengan sut kemas bagaikan gaya seorang usahawan. Tinggi dan gelap, beliau sangat berbeza berbanding Rafizi yang mengambil sikap mesra dan bertolak ansur, dengan pakaian berwarna biru muda, warna Keadilan, seakan menghantar mesej bawah sedar yang halus.
Jika Khairy kelihatan seolah-olah seperti 'Aksi Figura', Rafizi (kanan) menyampaikan imej beliau seseorang yang teratur dan teliti, menunjukkan latar belakang mereka yang berbeza.
Jika Khairy kelihatan seperti dia akan menakluk orang ramai, Rafizi dalam pakaian kasual itu pintar, kelihatan lebih terjamin dan mudah didekati, memaparkan bukan sikap acuh tak acuh dan tidak berpura-pura.
Ramai yang biasa dengan ceramah Khairy sebelum ini berpendapat bahawa dia mungkin akan menjadi pemidato yang lebih baik dalam kedua-dua bahasa Melayu dan Inggeris, dan merasa ragu-ragu jika Rafizi dapat menandingi kemahiran berdebat pemimpin Pemuda Umno ini. Mereka terbukti salah.
Bercakap dari hati
Sepanjang perdebatan itu, Khairy gagal untuk mendapat apa-apa kelebihan berbanding Rafizi. Khairy kelihatan cuba terlalu keras. Dia mungkin menjangka isu kejatuhan Shahrizat Abdul Jalil akan disebut dan tidak langsung menyangka apabila Rafizi mengabaikan isu-isu seperti NFC itu.
Rafizi meraih kesan awal dengan mengakui peranan yang dimainkan oleh bekas PM Tun Dr Mahathir Mohamed, yang dia kreditkan dengan memberikan negara arah tuju. Rafizi ringkaskan keadaan ekonomi dan berkata bahawa jika Wawasan 2020 dapat dicapai, sasaran yang ditetapkan untuk kadar pertumbuhan ekonomi tahunan telah dikekalkan sejak tahun 1990, tetapi ini tidak mapan. Selain itu, sasaran ekonomi telah terkeluar.
Hujah Rafizi ditambah lagi dengan fakta-fakta yang mudah diperolehi daripada rakyat-rakyat yang hidup di jalanan. Beliau turut bercakap tentang jurang perbezaan kekayaan, dan 40 peratus daripada penduduk negara ini berpendapatan bulanan sebanyak RM1,500 atau kurang, kebanyakannya bumiputera .
Beliau membezakan ini dengan orang-orang kaya di atas masyarakat yang terdiri daripada sebahagian kecil masyarakat. Beliau mengaitkan fakta-fakta ini dengan kemarahan rakyat.
Khairy yang gagal menolak penilaian ekonomi Rafizi ini mula menghujani orang ramai dengan angka-angka dan akronim seperti ETP, FDI, Indeks Pembangunan Manusia dan krisis kewangan Asia.
Adakah ini disengajakan?. Adakah niatnya untuk mengelirukan atau dia sekadar tersilap?. Terdapat terlalu banyak untuk diserap dalam satu hujah. Ia adalah sukar untuk disahkan dan sukar untuk dikaitan dengan pergelutan purata rakyat Malaysia.
Sambil mengakui bahawa beliau bercakap dari hati, hujah-hujah Rafizi hadir dalam bentuk yang mudah dihadamkan manakala penggunaan statistik Khairy telah membutakan kami dengan sains dan menjadikan dia seolah-olah kaku seperti kayu yang hanya membaca mengikut skrip.
Pemimpin Pemuda Umno berulang kali mencabar Rafizi soal perpaduan dalam Pakatan Rakyat dan berjenaka: "Berapa kukuhkah perpaduan di dalam PR?"
Mengambil isu di Kedah, Khairy menyerang pendirian Menteri Besar yang menggunakan Akta Universiti dan dan Kolej Universiti (AUKU) terhadap pelajar dan tidak konsisten dalam janji Pakatan.
Walau bagaimanapun, terdapat banyak juga yang diakuinya. Khairy memuji beberapa langkah Buku Jingga, dan bersetuju dengan pembangkang di atas keperluan perisytiharan aset.
Khairy turut mengakui dakwaan Rafizi bahawa rakyat Malaysia sentiasa berjaya untuk kembali pada masa kesusahan hanya kerana daya tahan mereka. Perdebatan Rafizi: "... kita perlu yakin kepada masyarakat ...." Dan parti-parti politik mesti "terlibat dengan rakyat".
Khairy menegaskan bahawa telah ada suara reformasi dalam Umno. Beliau tidak bersetuju dengan "satu aliran" yang dilakukan oleh sekolah-sekolah kita, Perkasa dan Ibrahim Ali.
Rafizi menyampaikan kekuatan perpaduan Pakatan secara bertulis berdasarkan perlembagaan. Tidak seperti BN, yang hanya boleh mengurus senarai yang longgar bercampur dengan pencapaian yang dibina di atas 50 tahun pembangunan negara, dan bukannya perlembagaan.
Khairy mempertahankan kerajaan dan menampilkan pembaharuan Najib, pemansuhan ISA, pindaan yang dicadangkan kepada AUKU, masyarakat liberal di Malaysia dan hakikat bahawa parti itu komited untuk pilihanraya yang bebas dan adil.
Khairy memainkan kekuatan politik tetapi Rafizi mempunyai kelebihan berbanding Khairy. Sekurang-kurangnya dua kali semasa perdebatan, Rafizi memuji populariti Khairy, terutamanya di kalangan pelajar yang ramai di antara mereka ialah ahli-ahli Kelab Umno. Pada satu ketika dia menggelar Khairy "aset negara". Walau bagaimanapun, beliau menambah, populariti Khairy ini tidak dapat diterjemahkan dalam mempengaruhi Kabinet atau Perdana Menteri.
Rafizi berharap Khairy akan menjadi Menteri Dalam Negeri dan kemudian mengusik beliau mengenai kemungkinan menjadi Menteri Pelajaran untuk membantu menekan pelbagai pembaharuan yang beliau sebutkan. Pada satu ketika, beliau juga cuba untuk menarik pemimpin Pemuda Umno untuk mempertimbangkan untuk menyertai pembangkang, kerana persamaan dan pandangan yang dikongsi.
Seorang pemerhati politik berkata: "Rafizi menang bergaya dan hebat. Khairy telah dihapuskan ".
Seseorang pelajar berkata, "Rafizi 1, Khairy 0." ~malaysiakini
Terjemahan ~ pulakdah
No comments:
Post a Comment